- turbulentus
- turbŭlentus, a, um, adj. [turba], full of trouble or commotion.I.Pass., restless, agitated, confused, disturbed, boisterous, stormy, tempestuous (class.;II.
syn. tumultuosus): tempestas,
stormy, Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26; Plaut. Rud. 4, 4, 143;Auct. B. Alex. 45, 2: loci Neptunii,
Plaut. Mil. 2, 5, 3:aqua,
turbid, muddy, Phaedr. 1, 1, 5:atomorum turbulenta concursio,
confused, Cic. Fin. 1, 6, 20:est igitur quiddam turbulentum in hominibus singulis,
id. Rep. 3, 35, 49 (Non. 301, 6):res publica,
id. Fam. 12, 10, 3:heu edepol res turbulentas!
Plaut. Ep. 1, 1, 68:praeda,
id. Rud. 4, 4, 142:ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,
Cic. Caecin. 12, 34:errores,
id. N. D. 2, 28, 70:animi,
stirred up, aroused, excited, id. Tusc. 4, 5, 9.— Comp.:turbulentior inde annus excepit,
Liv. 2, 61, 1.— Sup.:turbulentissimum tempus (opp. tranquillissimum),
Cic. Pis. 15, 33; id. Fam. 9, 1.—Act., making trouble, troublesome, turbulent, factious, seditious: turba plerumque est turbulenta, Varr. ap. Gell. 13, 11, 3:(α).P. Decius fuit ut vita sic oratione etiam turbulentus,
Cic. Brut. 28, 108:seditiosus civis et turbulentus,
id. de Or. 2, 11, 48:turbulenti et mali cives,
id. ib. 2, 31, 135:tribuni,
Tac. H. 2, 38:contiones,
Cic. Att. 4, 3, 4; Quint. 5, 13, 39:consilia Antonii,
Cic. Att. 15, 4, 1:minae populi,
Quint. 2, 20, 8.— Sup.:tribuni plebis,
Caes. B. C. 1, 5:leges,
Suet. Caes. 16.—Hence, adv.: turbŭlen-tē, in a turbulent manner, confusedly, tumultuously, boisterously, with violence (cf. also turbulenter).Form turbulente:(β).qui non turbulente humana patiantur,
without agitation, composedly, Cic. Tusc. 4, 28, 60:se gerere,
Dig. 48, 19, 28, § 3.—Form turbulenter:nihil turbulenter, nihil temere facere,
Cic. Fam. 2, 16, 7.— Comp.:egit de Caepione turbulentius,
Cic. Part. Or. 30, 105.— Sup.:regere,
Sid. Ep. 2, 13 med.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.